در دهۀ اخیر صنعت کاغذسازی جهان با تحولی روبرو شد که در پی آن، بشر توانست وابستگی خود به منابع سلولزی برای تولید کاغذ را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.آن تحول، تولید کاغذی با استفاده از سنگ به نام کاغذ سنگی -stonepaper- بود.
انسان از نخستین تا به امروز برای ثبت و ماندگار شدن پیام‌ها و انتقال پیام به اجسام گوناگونی روی آورده است؛ از دیوار نوشته‌های غول‌پیکر تا ثبت نقوش و پیام بر روی سنگ، استخوان، پوست حیوانات و ...
پس از تجربه نوشتن بر روی برگ پاپیروس، بشر بر آن شد تا از منابع سلولزی برای تولید کاغذ استفاده کند و درخت را غنی‌ترین منبع سلولزی موجود یافت امّا به دلیل سختی‌هایی که در راه قطع و حمل‌ونقل تنه‌های بزرگ و سنگین درخت بود، تولید کاغذ به کندی انجام میشد و در این میان، طبیعت نیز تا حدودی فرصت بازسازی منابع از دست داده خود را پیدا میکرد. به مرور زمان و با ورود ماشین‌آلات صنعتی، تمامی این کارها توسط ماشین‌آلات و به سادگی انجام میشد.
مکانیزه شدن صنعت کاغذسازی چه پیامدهایی داشت؟
با مکانیزه شدن این صنعت، تولیدکنندگان به سادگی و با صرف زمان و هزینه کمتر توانستند کاغذ مرغوب تولیدکنند. این سهولت سبب شد تا کاغذ به کالایی در دسترس و ارزان قیمت تبدیل شود و در مصارف فراوانی کارآیی داشته باشد.
همانطور که می‌دانید درخت و آب جزء لاینفک تولید کاغذ است. بنابراین به‌دنبال افزایش عرضه و تقاضای کاغذهای سلولزی، هر روزه درختان بیشتری قطع و آب‌های بیشتری مصرف میشود. تا اینکه بشر خود را با خطراتی جدی برای ادامه حیاتش مواجه دید. چراکه طبیعت توان جایگزین کردن منابعی که برداشت شده بود را ندارد.
کاغذسنگی راه حلی برای مقابله با مشکلات زیست‌محیطی
کاغذسنگی با رویکرد حفظ محیط‌‌‌‍‌زیست و کاهش وابستگی به منابع سلولزی تولید شد. چرا که این نوع کاغذ، به جای چوب درختان، با استفاده از پودر کربنات کلیسم تولید میشود و در تمامی مراحل تولید از مصرف آب بینیاز است.
کاغذسنگی با خواص تجزیه‌پذیری و بازیافت مجدد به نگرانی ما از بروز مشکلاتی همچون: انباشته شدن زباله، ممنوعیت در تولید و مصرف، تولید پساب‌های صنعتی، آلوده شدن روان آب‌ها و آب‌های زیرزمینی و هوا، آزاد شدن گازهای گلخانه‌ای و بسیاری از مسائل دیگر را مرتفع کرده است.
مزایا و معایب کاغذسنگی
